HASAN AKBAL

R. C.’ye… Hatırla satılara dokunan gözlerini, Unutmak istediğini değil, sevebilme ihtimalini… Yıkık kaşının altında yatan çocuk kalbini… Ellerin, o güzel ellerin dokunurken, Satır satır doğranır içim; Piyanonun tuşlarında… Hatırla, bir akşamüstü hüzün yağardı bulutlardan… Bardakta kaynamış kanın derin soğukluğu, Döküldü gırtlağımın kuru yanına… Serin gölgeler aradım kar altında, İzi belli olmasın diye ayaklarımın; Senin kalbini sürükledim ardımdan, Saygı ile selamlıyorum, kusura bakma. Her şeyin anlamsızlaştığı kış mevsiminde, Derinden seslenir; yüz yıl kadar öncesi… Mumlar yanar, lavlanır; insanım i...

Bir mevsim başlar ki,  neşe ekler insanın neşesine. Kolay olmayan vakitlerden sonra kaç hüzün kalmıştır geriye... Mevsim ilkbahar ve ay nisan... huzurlu günler unutulmazmış. Kalbin derinliklerinde hatırlamak en güzel duygu. Şimdi diyorum ki, daha yeni başlıyoruz,  biten ve başlayan bütüne... Unutulmayan ihaneti yazarak tarihin 2010'lu yıllarına herşeyin hesabını biriktirip güzel bir "son" eklemek gerek. Bir mevsim başlar ki gülüşümde düşmamın kalbini incitir, dostumu sevindirir. Onlar kim kalpleri karar versin. Vicdanları kanaat getirsin. Ben güzel insanlarla gülmeye devam ederken, yalanın kalbini kırarım... Bir mevsim başlar şimdi. Ay nisan. Ve yıllara şahitlik edecek bu yaşam. Kimi toprak kimi çiçek günlü ile hep seven ve sevin...

Gecenin sessizliğinde Yükselir hafif, Tüy gibi Nisan gibi Islak ve … Hesabı kalmış hatıralar, Tebessümü ile mutlu; Ve her geçen güne Haykıran elvedalar… Birkaç resim kalır, Birkaç hatıra -belki- Yazılanlar elbet! Okunur… Elbet sevdaya dâhil dostluklar… Küçücük ellerden sıkılırken ayrıldım yarınlara… Yarın ve yarından sonra geldi bu günler, Sıraladım yılları, sıralandı özlemler… Mahzun geçer sanırdım geceleri; Tutup ellerimden derin huzura, Dokurken bir ömrün özetine çeyrek asır… “Ağır ağır düşer günler takvimden…” Bir mevsim haykırır günü belirsiz, Billurlaşır şehrin akşamları, Islak dokunur eller yanaklara; Bakarsın...

Bazı umutlar gibi Yazılmayı bekleyen Kelimeler vardır. Saklanmıştır -belki- Yapmacık gülümsemelerin ardına. Okununca o şiir; Titrer insan Üşüdüğünden değil Öldürüldüğündendir. Kağıda; Kefene sarılır gibi sarılır şair. Sevmeyi bildiği için Yumrukları şiirdir, Ve vurur. Hep bekler ki, Bu sesi duysun sevgili... Ne çare; Yüreğinde öldürmüştür Ve ölmüştür aşkı ile...   [ HASAN AKBAL ]

Şehrin geceleri yağmurlu,  Seninle hüzne davet edilmeyenlerdeniz biz.  Toplanınca avuçlarımız yan yana;  En çok mutluluğumuzu koyarız soframıza…  Bir düş böleriz ortaya,  Yaşanmış kadar seviniriz mutlulukla…  Kim demiş, sevdada ölen aşklar vardır diye?  Bizim kalbimiz yan yana atar, hayatımızın her yerinde.  Kalplerimiz yan yana,  Huzur, mutluluk, sevgi ve aşk dâhil.  Küçük ailenin büyük hayat öyküsü,  Sağanak sağanak hayaller söyler türkümüzü [HASAN AKBAL]

Ben seni düşünürüm, sen benim başkasını düşündüğümü... HASAN AKBAL

Şimdi orada doğan güneş, Bana gündüzü getirecek; Huzurumu bozan güneş, 'Seni' gördüm diyecek... De bakalım; seni benim gözümle gören Bu günden nasıl nefret etmeyeyim? [ HASAN AKBAL ]

Sanma ki;  Vazgeçti,  Bıraktı gitti,  Unuttu,  Tanımaz beni artık.  Gözümden düşeni . Hasretinin ızdırabı  Unutursa da, aşkı...  ''Kim görmüş  Mecnun'un Leyla'yI  Bıraktığını?" HASAN AKBAL

Akşam olunca  Kirpiklerinden sızar o, tatlı masum rüzgar.  Kelimelerin hecelerinde saklanır,  Dokunulmamış karışık duygu. Büsbütün leylaklar açar nisanda.  Özlenmiş eylül akşamlarının sevincidir,  Tatlı bir tebessüm. Sevgiler filizlenir İlkbahar ve sonbahar bir olunca. Akşam olunca anlar insan, Kurulan hayallerin güzelliğini bir tek nisanda... HASAN AKBAL

Şairi şiirden, şiiri şairden büyüttün; Putlarını kır şairim, kendinde şiiri unuttun... HASAN AKBAL

Aşk ile seçtim bütün şiirleri, Şairleri geçtim âşık ile... Aşklardan geçtim, aşk içeli; Şairleri seçtim aşk ile şiirleri... HASAN AKBAL

Eksik anlatılmş yalan Bütün gözyaşları seni  hatırlatıyor Dilin masum oluşu kadar,  Aklından  çıkmayan hainliklerle Hırsız, uzayan namus meselesi... HASAN AKBAL

Senden habersiz geçip karşına Sayfalara doldurduğum şiirleri Anla diye bendeki sevdayı da Okumak geliyor içimden. ... HASAN AKBAL

Ben seni güzelliğe yazdığın şiirlerle tanıdım, Ara ara mısralarda hüzün kokan; Ve sonra uzunca hatıra olan aşka ümitlenişin, Şiir oluşunu... HASAN AKBAL

Duyulmuyor bunca Kalabalığa rağmen sesin,  Kalbinden söyle  Huzur bulsun içim... Ve en güzel gülüşün; Bir başka huzur içim... HASAN AKBAL

Sen içerdesin diye Dışarda ağlamış bulutlar. ... Islanmiş şehrin göz çukuru.  Yarın ki güneşe haber saldim.  Karadir diye vakitler Bir huzurdan Bir de türküden aldım... Dedim ki, bulanık kalmasın anlatılanlar...  HASAN AKBAL