HASAN AKBAL

O zaten bir yere gidiyordu durdu yol sordu seninle biraz yürüdü, ve sonra gitti; senin için yanında değildi zaten. Seninle zaman geçiyordu. [HASAN AKBAL]

Bir yaz başlangıcında sevmiştik birbirimizi, Tek sözümüz vardı; hayatımızın farketmez'i, Anladım; sonbahar yağmurlarının aşkı bitirdiğini, Anladım; severken değil gittiğinde başlarmış aşk! [HASAN AKBAL]

ÜSTAD -Necip Fazıl Kısakürek'e- Kâğıtlarda kırıştığın, yeter üstad; Kitabın ve yaşamınla, bizde hayat; Olur mu, olmaz mı; kaderde yer? Bize karşı onda hiç mi yok istidat? Kıvılcımdan yangını, sarmış bedenlerde; O sihirli ok, hayatta; kalbe bir kerede… Gözyaşlarım ve sevincimle girince, Hangi hülyada beni izler üstad? Gözlerim dalınca, belli belirsiz gökyüzüne; Hasret sandığım, gezinen; bir şey var o yerde… Kaç dakika geçti, yolculuğun kaç günde bitti; Gözlerimde tüten diyarına ne zaman, nasıl varılır üstad? Kalem kâğıt derken, hayatın özeti; o, eser… Kelimeden cümleye hep aynı rüzgâr eser, Doğruluk bir ona, dönüş tam ise eğer, Kaç...

Uyumak istedim geceleri, Rüyalarımda görmek için, Güzelimsin ya! Rüyalarımda izlemek istedim, Geceleri aldı elimden, Uykularım gitti yine! Baktığımda karanlığa Karanlıkta yağan yağmura, Düşmek istedim damlalarla toprağa, Ve akıp gidecektim yanına, Varamadım takılıp kaldım bir çalılıkta, Saklanmak istedim, Gecenin ve karanlığın gölgesine, Beni alıkoyacak her şeye rağmen, Bir pusu, Bir siper, Bildim karanlıkları kendime, Meğerse unutmuşum; Gecede ay! ... Aldı elimden, Güneşten önce! ... [HASAN AKBAL]