İÇTEN DIŞTAN
Kimine gönül gül damlası, Kimine gönül kül damlası, Uzak yakın ayırmadan; İçten içe kul yanması. Huzur deniz renginde, Hüzünler kış yalnızlığı, Güle tohum kül denginde. İçten dışa gönül kanması. Şehir uzak, bahar uzak, sıla uzak; Sevince şeytan kurdu tuzak, Dua kalpten olmayınca, bak. Dıştan içe huzur sanması. Kara yollar gelmeyince hasrete, Yıllar sonra aynı sükût içimde; Bölünse de yıllar, aylar ve günlere, Dıştan dışa viran anması. HASAN AKBAL