Çeyrek Asır
Gecenin sessizliğinde Yükselir hafif, Tüy gibi Nisan gibi Islak ve ... Hesabı kalmış hatıralar, Tebessümü ile mutlu; Ve her geçen güne Haykıran elvedalar... Birkaç resim kalır, Birkaç hatıra -belki- Yazılanlar elbet! Okunur... Elbet sevdaya dâhil dostluklar... Küçücük ellerden sıkılırken ayrıldım yarınlara... Yarın ve yarından sonra geldi bu günler, Sıraladım yılları, sıralandı özlemler... Mahzun geçer sanırdım geceleri; Tutup ellerimden derin huzura, Dokurken bir ömrün özetine çeyrek asır..."Ağır ağır düşer günler takvimden..." Bir mevsim haykırır günü belirsiz, Billurlaşır şehrin akşamları, Islak dokunur eller yanaklara; Bakarsınız biten başlangıçtır... Çocukluk gömülür kalbin derinliklerine İhtiyar bir mezar kuşatır ömrü; Bilemezsiniz güneşin batışının nedenini... Ah! Doğum günü kutlu olan aylar; Karanlık denilen hangi aydınlıkta saklıdır... Buz gibi, karanlık içinde çıra Yanar yanar... Mahşerin nöbetine... Tutun ellerinden öksüz kalmış, Ağlayan gurbeti... [HASAN AKBAL] -