HASAN AKBAL

Kimse ben kötüyüm, demez. Ama ben iyiyim, demiyorum; diye birisi bir cümle kurarak söze başlıyor ise mutlaka peşinden gelecek cümleler başkalarının iyi olmadığını öne süren, eleştiren cümleler oluverir. Iyilik ve kötü olmamak göreceli kavramlar olsada kişi kendi vicdanında nasıl olduğunu,  pekâlâ bilir. Iyi olmayan kişi ya da kötü olmayan kişiler iyi olan ve kötü olan kişilerle aynı kişiler değildir. Her ne kadar da olumsuzu gibi dursada bir birlerinin yerine kullanılamaz çoğu zaman. Sebebi anlamının kapsadığı kararıdır. Ne kadar iyisiniz, ne kadar kötüsünüz kendi vicdanınızın belirteçliği ön plana çıkmışken bir de günümüzdeki anlamı vardır. "Ne kadar işime yararsan o kadar iyisin." anlamı... O yüzden "iyi biri" deyince iki kere düşünüyorum. Iyi biri olmanın kulları bence yok. Yani belirli bir kuralı yok. Olursa ki bu durum katergori edilirse dini, siyasî, ekonomik ve kişisel yakınlık acısından ele alınabilir. Sadece bununla da kalınmaz, alt bölümlere de ayrılı

Doğduğum ev... Daha 4-5 yaşlarımdayım. Hatırladığım ilk köpeğimiz ve kapımızın önünde bağlı. Yoldan geçenlere zarar vermesin diye de rahmetli dedem, köpeği kısaca bir zincir ile kapımızın önüne bağladı. Gelen geçene havlardı ama kimseyi ısırmadı. Siyah beyaz benekleri olan köpeğimizin adi tenlerinden dolayı olsa gerek "Alaş" adını vermiştik. Dedemin büyük kardeşi -abisi demeye dilim varmıyor- kapının önünden geçerken inadına köpeği kızdıracak hareketlerde bulunurdur. Bir elindeki asasını diğeri eline alırken yani değiştirirken o arada Alaş'a vururdur. Alaş'ın gözleri onun bu hareketlerinden dolayı kör oldu. Belli bir süre sonrasında kavga gürültünün eksik olmadığı mahallede sık sık gelen jandarmalar yine mahalleye geldi. Dedemin büyük kardeşinin ortanca oğlu hem Alaş'dan hem de bizi oraya bağlamış olmamızdan dolayı şikayetçi oldu. Kulübesine saklanmış olan Alaş'ı, dedem tutup Jandarmanın yanına getirdi. "Komutan, bu buraya kadar geliyor. Kimseyi de

Bütün sevdalar güzeldir. Bütün güzellikler kalp ile mümkün... Hasret çekilen zamana güzel bir anı, hatırlanacak güzel bir nokta bırakmak gülüşünde kurduğum hayal ile başladı. Hayatımın bütünlüğüne adım adım dokunan varlığın Rabbimin izni ile hep bir adım öteye taşındı. Güzellikler demişken anlatmak istedim. Bazen aynı şehirde bile hasret kalmak bazen yan yana olamamak zor olabiliyor. Gönlümün sevdası vatanıma olan sevda gibi içindeyim ama yine hasretim. Yine özlemle doluyum. Kimin ne dediğini umursamadan, elimde güller ile ona gideceğimi şu iki dize ile ifade etmiştim. "Eğer sen seversen gül kokar ellerim. Sen sevmezsen kan ağlar yüreğim." Sevdi... Gönülden hemde... Ailesinden almış olduğu edbi terbiye ile sevdi. Kalbe sahip olmanın en huzurlu yerini ve hayatın daha bu kadarında bile bana yaşattı. Insan, ne kadar da özlermiş hayal kurmanın varlığını ve bu hayale adım adım yaklaşarak mutluluğu onurla kavuşmanın huzurunu... Ve diyorum ki O yüzden bir kez daha saygı ile te

Kâhyalıdır, ağalar; kâh kâh ağlar. Sağa bağlar sola bağlar mahi var. Inci çiçeği gurbet, yürek dağlar. Hakkını ödeyenler yürek bağlar. HASAN AKBAL