BİR SEVDA BEKLİYORUM
Yağmurlu şehirden sana sesleniyorum, uzaklarda olmak bahane değil; görebiliyorum… Bulutlar söyler türkümüzü her akşam. Saçlarım senin gözyaşlarınla ıslanır, ellerinle kurulanır; kalbim bir gök gürültüsü kadar kükrer sensizliğe… Sen ise uzakta sanma kendini, gündüz güneşle görüyorum; gece ay ve yıldızlarla izliyorum seni. Varlığının hayali tamam da, ya gerçek; ya gerçekten öylemi bu dünya… Bu sokaklarda ellerim üşüyerek dolaşıyorum. Bu tenha şehir, Bu ıssız deniz… Kaptanını kaybetmiş vapur limanda çırpınıyor… Gördün mü, Fener'de tavla oynayan ihtiyarı? Karşısında gölgesi sevğilim diye konuşuyor. Yıllar sonra bu şehre kış gelmiş, Bu çay çoook soğuk, ellerim üşüyor… Kalemimin mürekkebi donmuş… Her şey şiir olmuyor mesela, Çoğu zaman kalem yazmıyor. İnsanın içi acıyor, Üzülüyor, başkaları olunca hele; başka canlar dokununca yüreğe, mesela sen gibi… Bütün planlar değişiyor, kimine zulüm gibi gelirken dakikalar kimine yetmiyor bile… Bir gazeteci soruyor, nerede