Hayali Hal

Alnıma dökülen kakülümle,
Bir ömürlük sevda benim halim.

Ufka diktikçe gözlerimi,
Nasılsın deyişini duyarım...

Şimal-ini bildikçe, hayalim...
Kahve gözlerin bir yudum.

Uykuya kanarım, her gece;
Sözüme yok ki sükut, mutluluk bende...

Kızıl bir gün durur raflarda tozlu,
Başın omzumda, akşam oldu.

Bir yudum kahve gözlerin,
Yılları saymadım, ömürlük dedim.

Mehtabı özlemişim, yıllar yılı...
Dokununca gece; gün gibi.

Firara rastlamaz, suspus olmuştum,
Çatık kaşlarım ilk defa ''gülüyor'' buldum.

Hayalen hatırlarım, bela-ı gaalüü;
Şükretmek düşer, Hamdüsena-ü...

Şimdi bir nefes gibi, içtim de ömürden...
Ömrüme ömür kattım seni sevdiğimden.



[HASAN AKBAL]