MUHANNET

Aşkına verdim gönül, tuttu alkışa elleri;
Dedim ki, sevda yürekte gizli bir dua gibi...
Değerli sanmışım, gönülden hallerini;
İhlası eksik olana gönül verilir mi?

Ağzı yaygara, kalbi kinle dolu çukur,
Söyleyince itirazı harika bir vakur;
Sükûtu edep görünür, aklı dedikoduludur;
Kalbi ile dili bir olmayana gönül verilir mi?

Şairim ya hani, versem şiiri eline;
Böbürlense aklınca gerine gerine,
Eğer asıl olan gönülden sevmekse;
Sevdayı bilmeyene gönül verilir mi?

Tanıdıkça çözüldü sırrı, vah ettim,
Geçer miyim sözümden devam ettim;
Aşkımı da inkâr edince, eyvah ettim…
Muhannet olana gönül verilir mi?

HASAN AKBAL

Yorumlar

TAKİP ET

Bu blogdaki popüler yayınlar

KALAN KALANA

BERRAK MAKINA'YI ZİYARET

BİR UÇURUM, SAHİL VE GÜVERTE...

Eski Sevda Şehri