Duraklar kıştır, geçişler yaz... Sevdalar bir sonraki bahara kaldı. Hangi mevsim saklı mevsimden? Dön bak arkana kalan kalana... Oysa elerinde kokusu vardı ya! Artık yok, hüzün göze kaldı.. Hesaplar siyasete, Planlar müdüre kaldı. Ekin yazın biçilir ama, Hasatlar güze kaldı... Bayramlar muhabbete yoksun, Gelen gidene, postuna soğuk kaldı. İş -güç patron işçiye, İşçi patronun parasına kaldı.. Şehir kalabalık, etraf iyi-hoş, Dostluk menfaate kaldı... Evlat sevdaya daldı, Ana-baba evdala hasret kaldı. Düzde çamur, yamaçta baston; İki söz vardı o da uşağa kaldı... Emek, aş, insanlık için yaşamak. Değer hayvana, paha eşeğe kaldı... Kalan kalana vakitler sükûtta, Yürekte dua akılda dava kaldı. Alıp gidenlere inat kalan kalana, Huzur onunlaydı yine ona kaldı... HASAN AKBAL
Ar kadaşım Mehmet NAMLI, İstanbul Kartal, Çavuşoğlu Sanayi'de CNC makina ile imalat yapacak olduğu işletmesini açtı. Kendisine hayırlı olsun, ziyaretinde bulunduk. Nice bol ve bereketli kazançlar diliyorum. Rabbim sağlık sıhhatle çalışmayı, vatanımıza ve milletimize hayırlı uğurlu olsun... BERRAK MAKİNA İLETİŞİM İÇİN TIKLAYINIZ!
Bir uçurum, Bir sahil, Bir güverte. Kalbimi avuçlarıma alarak vicdan hürriyeti var edenin dünyasına dokunma özgürlüğü ile bakıyorum. İnsan, kainata suskun bırakıldı. Lakin o ağladı. Ağrının deryasında gülmeyi de bildi. Her hissiyatın atar damarında olmadığı kadar hürriyet, ideal ve sevinç kaynağını eline geçirebilirdi. Başardı da... Ama bazen sinir krizi ile değişen mankurtlaştırılmış bir hüviyet sahibi oldu. Bazen iyilik üstüne kahramanlık kurdu. Zevk ü sefaya devam edebildiği gibi zulme de karşı koymadı. Çünkü karşı koyanların hürriyeti isimsiz silinip gitti. Nicelerinden kahraman ilan edilenler olsa da hatıratta adı geçenler, vefalı eser bırakanlardı. Vessalam, masum olup gidenler gibi zalim ilan edilip kalanlar olmadı. Tersini inşa eden söz ya da en ufak bir yaşam da yok zaten hem de hiç... Bu yüzden bakıp gittiğimiz zamanın içinden, sıyrılarak çıktığımız güverteden, kaçarken düştüğümüz uçurumdan anlar vefalı ise yâd ediliriz. Ayrılık vaktini kimse bilmez. Gidenler veda
Kayalıkların karlı vakitlerinden geçiyorum. Meşelikleri, çamları nefis havası... Yürüyorum bulutlarının gölgesinden. "Ben bu şehre daha önce gelmeliydim." Suyundan içmeli, sokağından geçmeliydim. Yeni bir başlangıcın eşiğinde... HASAN AKBAL
Yorumlar
Yorum Gönder