YAZMANIN GÜZELLİĞİ
Yazmak, tarihi geleceğe şahit tutmaktir. Eğer bir yerlere bir şeyleri not düşmüşseniz arkanızdan gelecek güzel haberlere açık olmalısınız.
"Ben kendim için yazıyorum." Diyenler olabiliyor. Kibarca hadi ordan diyerek ben yazarım diyenler safından kovmak gerekir. Kendin için yazıyorsan hiç yazma... Tamam, yazmak güzel bir şeydir. Ama mütevazı olmakta bu kadar olmaz.
Yazıp yazıp ben yazar değilim diyerek kitap satma derdinde olanlara da evet yazar değilsin, dediğimde şöyle bir duraklıyor ve moralleri bozuluyor. Senin de yazmana ihtiyacı yok bu toplumun veya okuyan kimselerin. Yazdıklarının hakkını vererek ben yazıyorum, bu kadar oluyor demek en azından bir basamaktır. Yazan insan başarılı olarak yazmak zorunda değil. Kurallı cümlelere ihtiyacı yok. Kendini ve gönlünde hüznü ya da güzelligi olanlara kalbi duygularını aktarıyorsa yazıyordur. Yazıp yazıp, ben yazar ya da şair değilim, diye yalan söylemek yerine, ben de yazıyorum, deme cesareti olmalıdır.
Para için yazmayanlar var. Haklılar da... Bunların birazı da yazıyor ama para kazanma derdinde değil. O zaman niye reklam reklam boğuyorsun. Doğruyu söyle ben bunu yazdım, yazdıklarımı kitap yaptım, para kazanmak istiyorum, diye söyle. Söz ilk 10 kitabını ben alırım. Öyle yalan dolabı bırak. Yazdıkları para karşılığı yazma ama yazdıklarından para kazan bu kötü bir şey değil. Çünkü bunun için yazmışsan kimse almıyor diye ağlıyorsun. Açıkça belli oluyor para için yazdığın. Yoksa bedava reklamını yapardım.
Yazmaya çalışanlara ki bunu ifade edenlere bir şey demiyorum. Tonla yazı yazmış. Hala yazma aşamasında görerek geride durmaya çakışıyor. Devam etsinler ne diyeyim. Belki bir gün tamam derler inatçı yazarlık öğrencilerine...
Bir de gizli yazarlar var. Ne yazı kaleme alırlar ne de yazdıklarını belli ederler. Yazan kimselere ilham olur ve onlara rehberlik ederler. Yolculuklarında beraber hareket ederler. Rica etsen bu konu hakkında görüşünü yazar mısın, diye. Bir iki gün sonra elindedir. Çok sevdiğim yazardır. Teşekkür etmek isterim.
Başka kişiler de var ki ben yazarım diyerek medeni cesaretini yazma eylemi ile gerçekleştirenler var. Tebrik ederim. Edebiyatta ben de varım, demiş. Kaleminin mürekkebi daim olsun.
Eğer böyle kalem arkadaşları varsa selam ile çalarız kapısını www.kunyeedebiyat.blogspot.com a davet ederiz kendilerini. Ya da onlar katılır bize... Memnun oluruz.
Ben de uzun zamandır yazıyorum. Hamdolsun yazdıklarım ile kimilerinin beğenisi kimilerinin konu itibari ile eleştirisini aldıkça mutlu oluyorum.
Yaklaşık üç yıl önce öğrenci iken bir iş görüşmesine davet edildim. Görüşme muhabbet ortamında geçiyordu. İlk başta insan kaynakları bu yöntemle mülakat yapıyor zannettim. Ben konuştukça notlar alan görüşmeci sürekli beni konuşturma eğiliminde idi. Basit bir iş olduğunu tahmin ederken bu kadar mülakat fazla diye de düşünceler içindeydim. Eğitimim ve kariyer hedeflerimden bahsedip durduğumu yazarlıklarımdan bahsetmemi istedi insan kaynakları sorumlusu. Tabii davet aldığım iş bu alanla alakalı olmaması beni hayli şaşırttı. Olur, dedim. Anlatmaya şiirle beslediğim yazı hayatımla kısaca özet geçtim ve bulunduğum ana kadar geldim. Tabii nedenini sorduğumda yazılarımı takip edermiş. Ben de yazarım, dedi. İşi kabul etmesem bile yazmamı rica etti. Yazılarımdan faydalanıyormuş. Üzgünüm bu onun ifadeleri...
Yazılarınızı ben de okumak isterim, dedim. Fırsat buldukça mail ile gönderdi, birlikte karşılıklı söyleşiler yapar olduk. Yakın zamanda itiraf etti. 2011 yılından beri benim yazdıklarımı okurmuş. Bu güzelliği sadece paylaşmak istedim.
Yazmanın o kadar güzelliği varken bir kaçını dile getirdim.
Siz de yazıyorsanız, yazmaya devam edin. Belki bir gönle merhem olur. Belki bir kaleme yaren olur. Belli bir yalnızı dost eyler. Belkide mutlu birine rehber olur. Olurya bazen daha da güzel olur. Olsum hem siz yazın okuyan mutlaka bulunur. Eğer kimse okumaz derseniz gönderin bana ben okurum.
HASAN AKBAL
"Ben kendim için yazıyorum." Diyenler olabiliyor. Kibarca hadi ordan diyerek ben yazarım diyenler safından kovmak gerekir. Kendin için yazıyorsan hiç yazma... Tamam, yazmak güzel bir şeydir. Ama mütevazı olmakta bu kadar olmaz.
Yazıp yazıp ben yazar değilim diyerek kitap satma derdinde olanlara da evet yazar değilsin, dediğimde şöyle bir duraklıyor ve moralleri bozuluyor. Senin de yazmana ihtiyacı yok bu toplumun veya okuyan kimselerin. Yazdıklarının hakkını vererek ben yazıyorum, bu kadar oluyor demek en azından bir basamaktır. Yazan insan başarılı olarak yazmak zorunda değil. Kurallı cümlelere ihtiyacı yok. Kendini ve gönlünde hüznü ya da güzelligi olanlara kalbi duygularını aktarıyorsa yazıyordur. Yazıp yazıp, ben yazar ya da şair değilim, diye yalan söylemek yerine, ben de yazıyorum, deme cesareti olmalıdır.
Para için yazmayanlar var. Haklılar da... Bunların birazı da yazıyor ama para kazanma derdinde değil. O zaman niye reklam reklam boğuyorsun. Doğruyu söyle ben bunu yazdım, yazdıklarımı kitap yaptım, para kazanmak istiyorum, diye söyle. Söz ilk 10 kitabını ben alırım. Öyle yalan dolabı bırak. Yazdıkları para karşılığı yazma ama yazdıklarından para kazan bu kötü bir şey değil. Çünkü bunun için yazmışsan kimse almıyor diye ağlıyorsun. Açıkça belli oluyor para için yazdığın. Yoksa bedava reklamını yapardım.
Yazmaya çalışanlara ki bunu ifade edenlere bir şey demiyorum. Tonla yazı yazmış. Hala yazma aşamasında görerek geride durmaya çakışıyor. Devam etsinler ne diyeyim. Belki bir gün tamam derler inatçı yazarlık öğrencilerine...
Bir de gizli yazarlar var. Ne yazı kaleme alırlar ne de yazdıklarını belli ederler. Yazan kimselere ilham olur ve onlara rehberlik ederler. Yolculuklarında beraber hareket ederler. Rica etsen bu konu hakkında görüşünü yazar mısın, diye. Bir iki gün sonra elindedir. Çok sevdiğim yazardır. Teşekkür etmek isterim.
Başka kişiler de var ki ben yazarım diyerek medeni cesaretini yazma eylemi ile gerçekleştirenler var. Tebrik ederim. Edebiyatta ben de varım, demiş. Kaleminin mürekkebi daim olsun.
Eğer böyle kalem arkadaşları varsa selam ile çalarız kapısını www.kunyeedebiyat.blogspot.com a davet ederiz kendilerini. Ya da onlar katılır bize... Memnun oluruz.
Ben de uzun zamandır yazıyorum. Hamdolsun yazdıklarım ile kimilerinin beğenisi kimilerinin konu itibari ile eleştirisini aldıkça mutlu oluyorum.
Yaklaşık üç yıl önce öğrenci iken bir iş görüşmesine davet edildim. Görüşme muhabbet ortamında geçiyordu. İlk başta insan kaynakları bu yöntemle mülakat yapıyor zannettim. Ben konuştukça notlar alan görüşmeci sürekli beni konuşturma eğiliminde idi. Basit bir iş olduğunu tahmin ederken bu kadar mülakat fazla diye de düşünceler içindeydim. Eğitimim ve kariyer hedeflerimden bahsedip durduğumu yazarlıklarımdan bahsetmemi istedi insan kaynakları sorumlusu. Tabii davet aldığım iş bu alanla alakalı olmaması beni hayli şaşırttı. Olur, dedim. Anlatmaya şiirle beslediğim yazı hayatımla kısaca özet geçtim ve bulunduğum ana kadar geldim. Tabii nedenini sorduğumda yazılarımı takip edermiş. Ben de yazarım, dedi. İşi kabul etmesem bile yazmamı rica etti. Yazılarımdan faydalanıyormuş. Üzgünüm bu onun ifadeleri...
Yazılarınızı ben de okumak isterim, dedim. Fırsat buldukça mail ile gönderdi, birlikte karşılıklı söyleşiler yapar olduk. Yakın zamanda itiraf etti. 2011 yılından beri benim yazdıklarımı okurmuş. Bu güzelliği sadece paylaşmak istedim.
Yazmanın o kadar güzelliği varken bir kaçını dile getirdim.
Siz de yazıyorsanız, yazmaya devam edin. Belki bir gönle merhem olur. Belki bir kaleme yaren olur. Belli bir yalnızı dost eyler. Belkide mutlu birine rehber olur. Olurya bazen daha da güzel olur. Olsum hem siz yazın okuyan mutlaka bulunur. Eğer kimse okumaz derseniz gönderin bana ben okurum.
HASAN AKBAL
Yorumlar
Yorum Gönder