MUHANNET
Aşkına verdim gönül, tuttu alkışa elleri;
Dedim ki, sevda yürekte gizli bir dua gibi...
Değerli sanmışım, gönülden hallerini;
İhlası eksik olana gönül verilir mi?
Ağzı yaygara, kalbi kinle dolu çukur,
Söyleyince itirazı harika bir vakur;
Sükûtu edep görünür, aklı dedikoduludur;
Kalbi ile dili bir olmayana gönül verilir mi?
Şairim ya hani, versem şiiri eline;
Böbürlense aklınca gerine gerine,
Eğer asıl olan gönülden sevmekse;
Sevdayı bilmeyene gönül verilir mi?
Tanıdıkça çözüldü sırrı, vah ettim,
Geçer miyim sözümden devam ettim;
Aşkımı da inkâr edince, eyvah ettim…
Muhannet olana gönül verilir mi?
HASAN AKBAL
Yorumlar
Yorum Gönder