İÇTEN DIŞTAN

Kimine gönül gül damlası,
Kimine gönül kül damlası,
Uzak yakın ayırmadan;
İçten içe kul yanması.

Huzur deniz renginde,
Hüzünler kış yalnızlığı,
Güle tohum kül denginde.
İçten dışa gönül kanması.

Şehir uzak, bahar uzak, sıla uzak;
Sevince şeytan kurdu tuzak,
Dua kalpten olmayınca, bak.
Dıştan içe huzur sanması.

Kara yollar gelmeyince hasrete,
Yıllar sonra aynı sükût içimde;
Bölünse de yıllar, aylar ve günlere,
Dıştan dışa viran anması.

HASAN AKBAL